بررسی رابطه ی علی بین مصرف حامل‌های انرژی و ارزش افزوده در بخش صنعت ایران طی سال‌های 1385-1346

   انرژی از عوامل اصلی تولید است.  رشد تولیدات صنعتی با افزایش مصرف حامل‌های انرژی همراه بوده است.  تبیین رابطه ­ی علی بین این دو، از مباحث مهم اقتصاد انرژی محسوب می­ شود.  بهره‌برداری کارآمد از منابع انرژی و صرفه‌جویی در به کارگیری حامل­ های انرژی، به ویژه در بخش صنعت، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.  بنابراین، شناخت نوع رابطه بین تولیدات صنعتی و مصرف انرژی در نیل به این هدف ضروری است.  در این مقاله با استفاده از روش تودا- یاماموتو، به بررسی رابطه ­ی علی گرنجری بین حامل‌های انرژی مصرفی بخش صنعت و ارزش افزوده ­ی این بخش در ایران طی سال‌های 1385-1346 پرداخته شده است.  نتایج به دست آمده نشان می‌دهند که رابطه­ ی علی دو طرفه‌ای بین مصرف برق و ارزش افزوده ­ی بخش صنعتی و نیز رابطه­ ی یک طرفه‌ای از ارزش افزوده ­ی بخش صنعتی به طرف مصرف گاز طبیعی و فراورده‌های نفتی وجود دارد.  براساس این نتایج، سیاست صرفه‌جویی در مورد گاز طبیعی و فراورده‌های نفتی را می‌توان اعمال کرد، بدون آنکه بر ارزش افزوده ­ی بخش صنعتی تأثیر زیادی داشته باشد.